در زمان کودکی، هنگامی که یک مژه سرگردان روی گونه‌مان پیدا می‌کردیم، آن را با انگشتانمان بر می‌داشتیم و با خوشحالی آرزو می‌کردیم. اما حالا که بزرگ شده‌ایم، ممکن است از دیدن مژه‌ای که روی گونه‌مان افتاده است، کمتر هیجان‌زده شویم. نگرانی ما برای رشد مجدد مژه‌هایمان، طبیعی است. اما خوب است بدانید مژههای صورت رشد می‌کنند، می‌ریزند و دوباره در یک چرخه طبیعی، 6 تا 10 هفته یک بار جایگزین می‌شوند. این چرخه طبیعی مژهها درست همانند چرخه طبیعی موهای سر است. اما ریزش مژهها به صورت غیرطبیعی مسئله‌ساز است و باید علت ریزش مژه مشخص شود. در صورتی که اخیرا دچار ریزش مژه غیرطبیعی شده‌اید و در جستجوی علت ریزش مژه هستید، در این مقاله با ما همراه باشید تا اطلاعاتی پیرامون انواع علت ریزش مژه کسب کنید. اطلاعاتی که شاید قبل‌تر، از آن‌ها آگاهی نداشتید!
چرا مژهها می‌ریزند؟
اگر از ریمل استفاده می‌کنید و مژه‌هایتان بیش از حد می‌ریزد، ممکن است به این محصول حساسیت داشته باشید یا اینکه ریمل را به صورت شدید به مژههای خود می‌کشید. ریزش مژه بیش از حد همچنین می‌تواند نشانه ای از یک بیماری زمینه‌ای باشد.
موارد زیر نمونه‌هایی از انواع رایج علت ریزش مژه می‌باشند:
- بیماری زمینه‌ای: آلوپسی آره‌اتا، اسکلرودرما، پرکاری و کم کاری تیروئید و لوپوس
- بلفاریت چشمی: خارش یا سوزش همراه با قرمزی یا تورم پلک‌ها از علائم بیماری بلفاریت است. بلفاریت زمانی رخ می‌دهد که غدد چربی نزدیک پایه مژه مسدود شده و باعث التهاب مزمن و مشکلاتی در فولیکول‌های مژه گردد. بلفاریت در اثر آلرژی، عفونت با باکتری و انگل دموکس ایجاد می‌شود. اصلی‌ترین علت ریزش مژه، بلفاریت چشمی است.
- تحریک ناشی از لوازم آرایشی: باقی ماندن آرایش روی چشم برای مدت طولانی، استفاده کردن و یا حذف کردن اکستنشن مژه و نیز استفاد از فرمژه (گرم شده یا بدون حرارت)، می‌تواند به مژهها آسیب برساند و ریزش آن را تسریع بخشد. ریزش مژه می‌تواند ناشی از حساسیت به ریمل و چسب مورد استفاده برای اکستنشن مژه باشد. تجمع مواد آرایشی و چربی‌های پوست در فولیکول‌های مو سبب حبس شدن چربی و در نتیجه تجمع دمودکس‌ها خواهد شد.
سایر علت‌های ریزش مژه که کمتر رایج هستند شامل گل مژههای مزمن و کمتر عودکننده، شالازیون، رزاسه چشمی، عفونت‌هایی باکتریایی یا قارچی در یک یا هر دو چشم است.
پزشک در ابتدا علت اصلی ریزش مژهی شما را شناسایی کرده و آن را درمان خواهد کرد. درمان علت ریزش مژه، منجر به بازگشت رشد معمولی مژه خواهد شد.
دمودکس و ریزش مژه!
دمودکس‌ها انگل‌های ریز میکروسکوپی هستند که در فولیکول‌های مو و غدد چربی زندگی می‌کنند. این انگل‌ها از چربی و سلول‌های مرده پوست تغذیه می‌کنند. دمودکس‌ها در فولیکول مو و اطراف آن یعنی لایه درم بوده و بیشتر روی صورت، از جمله پلک‌ها و مژهها زندگی می‌کنند. دمودکس‌ها در ناحیه پلک و مژهها سبب ایجاد عارضه‌های پوستی می‌شوند. از جمله این عارضه‌ها می‌توان به ریزش مژه و ابروها، ایجاد شوره و پوسته پوسته در مژه و ابرو و نیز خارش در این نواحی اشاره کرد.
در اغلب موارد، ریزش مژه غیرعادی می‌تواند نشانه‌ای از وجود دمودکس باشد. به نحوی که تراکم بیش از حد انگل‌های دمودکس بر روی پوست، سبب بلفاریت چشمی می‌شود. شما می‌توانید با انجام تست دمودکس از تراکم دمودکس در پوست صورت خود مطلع شوید.
چگونه می‌توان از ریزش مژه جلوگیری کرد؟
تغییرات کوچک در عادات روزانه، می‌تواند از ریزش بیش از حد مژه جلوگیری نماید. موارد زیر از جمله راه حل‌های جلوگیری از ریزش مژه می‌باشند.
از شوینده مناسب پلک و مژه استفاده کنید: پلک‌های خود را به آرامی با شوینده بشویید. با این کار علاوه بر از بین بردن انگل‌ها و باکتری‌های مضر که در فولیکول مژه زندگی می‌کنند، چربی ها و آلودگی ها را از پلک خود پاک می‌نمایید. چربی‌ها و آلودگی‌ها در صورت ورود به چشم می‌توانند دید شما را با مشکل مواجه کرده و باعث عفونت و آسیب شوند.
از محصولات بهداشتی مژه استفاده کنید: در صورتی که پلک شما مستعد گل مژه زدن است بهتر است که بهداشت مژه را رعایت کنید. به هیچ وجه از محصولات آرایشی چشم دیگران به صورت اشتراکی استفاده نکنید. همچنین روزانه پلک و مژه ها را با شوینده مناسب و ملایم شستشو دهد.
مژههای خود را دستکاری نکنید: تا حد امکان از مژه مصنوعی و اکستنشن مژه استفاده نکنید. برای برداشتن آن‌ها حتما از یک پاک کننده ملایم بر پایه روغن استفاده کنید یا اجازه دهید اکستنشن‌ها به طور طبیعی با گذر زمان از مژه‌هایتان جدا شوند.
درمان دمودکس‌های چشمی: همانطور که گفته شد در برخی موارد علت ریزش مژه، دمودکس است. در این مواقع استفاده از محلول پوست دمودکسیلین بهترین راه درمان است. مقداری از محلول دمودکسیلین را بر روی گوش پاک کن اسپری کرده و آن را به آرامی روی بن مژهی خود بکشید. دمودکس‌ها از نور بیزار بود و فقط شب هنگام به سطح پوست می آیند. از این رو پیشنهاد می‌شود که شب هنگام از محصولات دمودکسیلین استفاده نمایید. انگل‌هایی که شب به سطح پوست می‌آیند در تماس با این لایه از ترکیبات ضد دمودکس قرار گرفته و از بین می‌روند. استفاده از محصولات دمودکسیلین به تدریج تمام دمودکس ها و عارضه‌های مرتبط با آن را از بین می برد.
جهت تکمیل درمان دمودکس در پوست صورت، توصیه می‌شود تا از ژل شوینده صورت دمودکسیلین به صورت روزانه استفاده کنید.
خلاصه
مژهها از یک الگوی رشد خاص پیروی کرده و با نظم مشخصی دچار ریزش طبیعی می‌شوند. بنابراین ریزش مژهها فرایند مشخصی بوده که نیاز به نگرانی ندارد. مژههای از دست رفته معمولا بدون درمان، دوباره رشد می‌کنند. در این بین برخی افراد درگیر ریزش مژهی بیش از حد هستند. برای درمان این نوع از ریزش مژه بهتر است اول علت ریزش مژه مشخص شود.
اگر همراه با ریزش مژه زیاد، علائم غیرمعمولی را تجربه می‌کنید و نگران مشکل جدی‌تر هستید، بهتر است حتما به پزشک مراجعه نمایید و مشکل خود را با او درمیان بگذارید. پزشک به شما در تشخیص علت دقیق ریزش مژه کمک خواهد کرد و درمان موثر دارویی برای شما تجویز خواهد کرد.