کهیر به دلایل مختلفی از جمله قرار گرفتن در معرض یک آلرژن یا یک محرک فیزیکی مانند فشار ناشی از لباس‌های تنگ در پوست فرد رخ می‌دهد. این عارضه همچنین ممکن است نشان دهنده عفونت یا سایر بیماری‌های زمینه‌ای باشد. کهیر صورت اغلب به صورت راش برجسته همراه با خارش در پوست ظاهر می‌شود.
کهیر صورت حدود 20 درصد از افراد را در دوره‌ای از زندگی خود تحت تاثیر قرار می‌دهد. مشکل کهیر صورت می‌تواند مزمن یا حاد باشد. کهیر حاد 6 هفته یا کمتر طول می‌کشد و ممکن است در اثر قرار گرفتن در معرض یک آلرژن یا محرک، مانند غذا یا دست زدن به گزنه رخ دهد.
کهیر مزمن طولانی مدت است. علت دقیق وقوع کهیر مزمن مشخص نیست اما معمولا با یک بیماری خودایمنی مزمن یا وضعیت بد سلامت بدن در ارتباط است. فرد مبتلا به کهیر مزمن ممکن است روزهای پیاپی برای ماه‌ها یا سال‌ها درگیر آن باشد.
کهیر، قابل انتقال از شخصی به شخص دیگر نیست. با این حال در برخی موارد کهیر با یک عفونت مسری ایجاد می‌شود.
افرادی که مبتلا به کهیر هستند، در معرض خطر ابتلا به یک بیماری تهدید کننده زندگی به نام آنافیلاکسی می‌باشند. آگاهی از سایر علائم این بیماری مانند تورم صورت، زبان یا گلو، ضربان قلب سریع یا سبکی سر بسیار مهم است. افرادی که در معرض آنافیلاکسی هستند، باید مراقبت‌های پزشکی فوری را دریافت کنند.
در زیر به بررسی دقیق کهیر صورت و جزئیات درمان کهیر صورت خواهیم پرداخت.
علت کهیر صورت چیست؟
کهیر می‌تواند در واکنش به موارد زیر ایجاد شود:
- آلرژن‌ها
- یک محرک فیزیکی مانند دمای شدید
- یک بیماری زمینه ای
لازم به ذکر است، گاهی اوقات دلیل روشن و واضحی برای ایجاد کهیر صورت وجود ندارد. در مورد کهیر مزمن، برخی از متخصصان معتقدند که ممکن است ناشی از یک واکنش خودایمنی باشد، اما هنوز به طور کامل به اثبات نرسیده است.
آلرژن‌ها:
کهیر ممکن است در اثر واکنش بدن به یک آلرژن ایجاد شود. هنگامی که یک واکنش آلرژیک رخ می‌دهد، بدن پروتئینی به نام هیستامین آزاد می‌کند. در مرحله بعد مایعی از رگ‌های خونی کوچک (مویرگ‌ها) نشت می‌کند. این مایع در پوست تجمع می‌یابد و باعث التهاب و راش می‌شود. با تجمع مایع در زیر پوست، برجستگی‌های کوچکی ایجاد می‌شوند.
در مواردی که فرد با مصرف کردن یا لمس کردن چیزی که به آن حساسیت دارد، دچار این واکنش شود، به آن «کهیر تماسی» می‌گویند.
درصورتی که کهیر حاد ناشی از یک واکنش آلرژیک باشد، علت ممکن است:
- یک دارو مانند:
- برخی از آنتی بیوتیک‌ها
- برخی از داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی یا NSAIDها مانند آسپرین
- مهارکننده‌های آنزیم تبدیل کننده آنژیوتانسین (داروهای فشارخون بالا)
- آجیل، تخم مرغ، غذاهای دریایی یا سایر موادغذایی حساسیت زا
- لاتکس
- کیوی، موز، شاه بلوط، انبه در افراد مبتلا به آلرژی به لاتکس
- برخی گیاهان، از جمله گزنه، پیچک سمی و بلوط سمی
- افزودنی‌های موجود در برخی غذاها، لوازم آرایشی و بهداشتی و سایر محصولات
محرک‌های فیزیکی:
در برخی موارد یک عامل فیزیکی، غیر از یک آلرژن می‌تواند باعث کهیر شود.
در اینجا به برخی محرک‌های احتمالی اشاره شده است:
- قرار گرفتن در معرض نور خورشید
- خاراندن یا مالیدن پوست
- فشار، به عنوان مثال استفاده از یک کمربند محکم
- دماهای شدید یا تغییرات دمایی
- دمای بالای بدن، به دلیل تعریق، ورزش، اضطراب یا دوش آب گرم
- آدرنالینی که بدن هنگام ورزش و قرار گرفتن در معرض گرما یا استرس آزاد می‌کند.
- اشعه ماورا بنفش هنگام برنزه شدن
- در موارد نادر، آب روی پوست
- در موارد نادر، لرزش
بیماری‌های زمینه‌ای:
برخی از بیماری‌هایی که می‌توانند باعث ایجاد کهیر شوند عبارتند از:
- عفونت‌های ویروسی مانند آنفولانزا، سرماخورگی یا هپاتیت B
- عفونت‌های باکتریایی مانند برخی از عفونت‌های دستگاه ادراری و گلودرد استرپتوکوکی
- انگل‌های روده‌ای
- کم کاری تیروئید خودایمنی
- شرایط خودایمنی مانند آرتریت روماتوئید، لوپوس اریتماتوز سیستمیک، بیماری شوگرن، بیماری سلیاک و دیابت نوع 1
- هر شرایط دیگری که باعث التهاب رگ‌های خونی شود.
در حالت مزمن، این عارضه ممکن است به عنوان یک پاسخ خود ایمنی شروع شود، اما علت دقیق آن نامشخص است.
کهیر زدن در ناحیه صورت
کهیر می‌تواند در هر قسمتی از بدن ظاهر شود؛ مانند: پاها، بازوها، تنه و صورت. اما روی صورت، به دلیل تاثیری که در ظاهر و زیبایی دارد از اهمیت بیشتری برخوردار است. هنگامی که کهیر ناشی از یک واکنش آلرژی یا حساسیت در بدن باشد، می‌تواند به طور قابل توجهی روی صورت تاثیر بگذارد. برای مثال ایجاد تورم در لب‌ها، از جمله نشانه‌های کهیر در صورت است.
تورم می‌تواند گسترده‌تر شود و دهان، گلو و راه‌های تنفسی را تحت تاثیر قرار دهد. در این حالت ممکن است نفس کشیدن برای فرد سخت شود. در این موارد اورژانسی، فرد نیاز به مراقبت پزشکی فوری دارد. این افراد در معرض خطر ابتلا به یک بیماری تهدید کننده حیات، به نام آنافیلاکسی هستند.
درمان کهیر صورت:
بهترین رویکرد درمان، با توجه به علت و حاد یا مزمن بودن کهیر صورت انجام می‌شود. رعایت برخی نکات که برای کاهش علائم کهیر صورت توصیه می‌شود، شامل موارد زیر است:
- استفاده از لوسیون تسکین دهنده یا کمپرس خنک برای کاهش خارش
- پوشیدن لباس‌های گشاد، سبک و نخی
- اجتناب از خراشیدن
- انتخاب صابون‌ها، مرطوب کننده‌ها و لوازم آرایشی مناسب پوست حساس
- گرفتن دوش آب سرد و استفاده از پنکه جهت جلوگیری از گرمای بیش از حد
- اجتناب از قرار گرفتن در معرض آفتاب
- اجتناب از قرار گرفتن در معرض محرک‌های شناخته شده
- در برخی موارد ویتامین D3
درمان کهیر و دمودکسیلین!
از آنجا که محصولات دمودکسیلین مناسب پوست حساس و آسیب دیده می‌باشند، به افراد دچار کهیر صورت توصیه می‌شوند. اسپری آب آبرسان دمودکسیلین دارای ترکیبات التیام بخش و آبرسان مانند سدیم هیالورونات، آلانتوئین، دکسپانتنول و عصاره بابونه بوده که سبب تسکین احساس خارش و زبری پوست می‌شود. استفاده مرتب و روزانه از این محصول پوست را به خوبی آبرسانی کرده و سبب ترمیم و بهبود کهیر در مدت زمان کوتاه خواهد شد.
جلوگیری از کهیر زدن:
برای کاهش احتمال ابتلا به کهیر، می‌توان اقدامات احتیاطی زیر را انجام داد:
از محرک‌های شناخته شده اجتناب کنید: اگر می‌دا‌نید چه چیزی سبب بروز کهیر در پوست شما می‌شود، سعی کنید از آن ماده اجتناب کنید.
حمام کنید و لباستان را به طور مرتب عوض کنید: اگر تماس با گرده یا حیوانات در گذشته باعث ایجاد کهیر در شما شده است و اکنون در معرض تماس با گرده و حیوانات قرار گرفته‌اید، سعی کنید دوش گرفته یا حمام بروید و لباستان را عوض کنید.
.